- munitura
mūnītūra, ae, f. (munio), das Schutzmittel, I) die Umzäunung, Corp. inscr. Lat. 6, 8429. – II) die Schürze, das Vortuch, das Schurzfell, Augustin. adv. Iulian. Pelag. 2, 6, 16.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
mūnītūra, ae, f. (munio), das Schutzmittel, I) die Umzäunung, Corp. inscr. Lat. 6, 8429. – II) die Schürze, das Vortuch, das Schurzfell, Augustin. adv. Iulian. Pelag. 2, 6, 16.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
FRAUENFELDUM — quasi Mulierum campus, caput Turgeae. Si tum est opp. paulo supra ostium fluv. Murae, Murck, cum arce, nomenque accepit a Comite quadam Kyburgica, contra aemulos hoc pacto se muniturâ. Olim itaqueve sub propriis Comitibus; postmodum exstinctâ… … Hofmann J. Lexicon universale