nominatorius

nominatorius

nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, -benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ԱՆՈՒԱՆԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0219 Chronological Sequence: 6c, 8c ὁνομαστικός nominatorius, nominativus Որ ինչ անկ է անուան կամ անուանադրութեան. յորջորջական. *Ոչ է անուանական նշանօք բովանդակել զանսահմանելի բնութիւն: Ո՞րպէս արդեօք որ գեր ʼի վերոյն է քան զամենայն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”