- obducto
obducto, āre (Intens. v. obduco), herzuführen, Plaut. merc. 786, wo parag. Infin. obductarier.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
obducto
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
obducto — adj. [Linguagem poética] Oculto; coberto … Dicionário da Língua Portuguesa
FOEMINA — an a mollitie feminis vel femoris, ut Scalig. vult Ling. Lat. c. 79. an a fetu, quem sc. concipit, parit, educat; aut plenius a fetu minando, i. e. ducendo dicta, non minus, ac melior sexus, Deum auctorem habet, e costa formata viri: adeoqueve… … Hofmann J. Lexicon universale
MOLES — I. MOLES apud Statium Theb. l. 6. v. 157. Quem non anguis atrox (quid enim hc opus, heu mihi, leti Mole fuit?) omnem supervacuam copiam notat, veteri Scholiastae. Ut moles liquens aque nimia, l. 9. v. 466. Moles Dryantis, homo ingenti corporis… … Hofmann J. Lexicon universale
SERA — I. SERA Dea serendi, apud Romanos de qua vide Voss. de Idol, l. 2. c. 61. ut et infra, Sessia. II. SERA Graece μοχλὸς, alias clausirum, Graece κλεῖθρον, vectis est, seu lignum, quô in transversum obductô fores olim firmabantur. Habebat illa… … Hofmann J. Lexicon universale
VELUM — I. VELUM an ex volare, an ex vellere, an ex verbo velare? dictum, multiplicem in vita usum habet. Deorum sane simulacra antiquitus obiectô velô abdebantur. Appuleius, l. 11. Metam. Ac dum, Velis candentibus reductis in diversum, Deae venerabilem… … Hofmann J. Lexicon universale
