obiectio

obiectio

obiectio, ōnis, f. (obicio), das Entgegen- od. Vorwerfen, I) eig.: prorae, Ambros. epist. 100, 14. – insbes., das Vorbauen, saxorum, Arnob. 6, 3. – II) übtr.: a) das Vorwerfen, Vorrücken, m. subj. Genet., plebis, Vulg. Sirach 42, 11: m. obj. Genet., nominis, Tert. ad ux. 2, 5: eius facti, Mart. Cap. 5. § 445: absol., der Vorwurf, obiectionum invidia, Heges. 2, 9, 41: obiectionem repellere, Ps. Ambros. epist. 89. – b) der Einwand, den man dem Gegner macht, Augustin. de nat. et grat. 10. Schol. Iuven. 10, 324 u. 346. – als rhet. Fig. = anthypophora (w.s.), Iul. Rufin. de schem. dian. § 4.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • objeción — (Del lat. objectio.) ► sustantivo femenino 1 Argumento u observación que se hace en contra de una opinión o de una afirmación para negar su validez o señalar alguna deficiencia en su razonamiento: ■ nadie hizo ninguna objeción a su excelente… …   Enciclopedia Universal

  • obiecţie — OBIÉCŢIE, obiecţii, s.f. Argument pe care îl invocă cineva împotriva unei teze, a unei popuneri sau a unei pretenţii; observaţie prin care cineva îşi manifestă dezacordul faţă de ceva. [var.: obiecţiúne s.f.] – Din fr. objection. Trimis de ana… …   Dicționar Român

  • RHODANUS — Gallis, le Rosne accolis vero nascentis fluminis lo Ros, fluv. maximus Europae, post Danubium primo, dein Rhenum; in Gallia Narbonensi, ex Adula monte e regione Rheni oriens, ac per Sedunos in Occasum fluens, in Lemannum lacum ingrediens, et ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • објекција — (лат. obiectio) 1. забелешка, приговор, прекор, замерка 2. пречка …   Macedonian dictionary

  • Objektion — Ob|jek|ti|on 〈f.; Gen.: , Pl.: en〉 das Verlegen von Empfindungen in einen Gegenstand od. Vorstellungsinhalt, z. B. das Empfinden eines Lichtes als »freundlich«, einer dunklen Wolke als »drohend« [Etym.: <lat. obiectio, Gen. onis »das… …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • obiezione — /obje tsjone/ (o obbiezione) s.f. [dal lat. tardo obiectio onis, der. di obicĕre gettare innanzi ]. [argomento che si contrappone a un affermazione o a una presa di posizione altrui: muovere un o. ] ▶◀ appunto, contestazione, critica, eccezione,… …   Enciclopedia Italiana

  • objection — (n.) late 14c., from O.Fr. objection (12c.), from L.L. obiectionem (nom. obiectio), a throwing or putting before, noun of action from pp. stem of L. obicere to oppose (see OBJECT (Cf. object) (n.)) …   Etymology dictionary

  • objekcija — objèkcija ž DEFINICIJA 1. posjedovanje ili izlaganje suprotnog mišljenja; neslaganje 2. izraženo nezadovoljstvo zbog kakvog postupka, događaja, greške i sl.; prigovor, zamjerka, prijekor ETIMOLOGIJA lat. obiectio ≃ obicere: predbaciti …   Hrvatski jezični portal

  • objeción — {{#}}{{LM O27691}}{{〓}} {{SynO28380}} {{[}}objeción{{]}} ‹ob·je·ción› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Razón que se presenta como reparo a lo que se ha dicho. {{<}}2{{>}} {{\}}LOCUCIONES:{{/}} ► {{{}}objeción (de conciencia){{}}} {{《}}▍ s.f.{{》}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • objeción — (Del lat. obiectĭo, ōnis). f. Razón que se propone o dificultad que se presenta en contra de una opinión o designio, o para impugnar una proposición. objeción de conciencia. f. Especialmente en el servicio militar, negativa a realizar actos o… …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”