- oblocutio
oblocūtio, ōnis, f. (obloquor), das Widersprechen, der Widerspruch, auch im Plur., Eccl. u. Gloss.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
oblocutio
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
Obloquiren — Obloquiren, lat. deutsch, ein oder widerreden; obloquium, oblocutio, Ein oder Widerrede … Herders Conversations-Lexikon
ԲԱՄԲԱՍԱՆՔ — (նաց.) NBH 1 430 Chronological Sequence: 6c, 8c, 10c, 12c ն. (ʼի բամ, բա, կամ բամբ, եւ ասել). καταλαλία, ἁντιλογία , λοιδορία, μέμψις, ψόγος oblocutio, obtrectatio, detractio, delatio, convitium, incusatio, vituperium, reprehensio Մեղադրութիւն,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՉԱՐԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0566 Chronological Sequence: Early classical, 5c գ. καταλαλία oblocutio, obtrectatio, maledictio διαβολή calumnia. Չարախօսելն. լուտանք. բամբասանք. բանսարկութիւն. զրպարտութիւն. *Ի բաց թօթափել զնախանձ, եւ զամենայն զչարախօսութիւն:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
