- obsidior
obsidior, ārī (obsidium), auf jmd. lauern, ihm nachstellen, m. Dat., apibus, Colum. 9, 14, 10: absol., obsidiando perit, Commodian. instr. 2, 20, 11. – Akt. obsidio, wov. obsidiaverunt, Gloss. V, 630, 19.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.