- obtinentia
obtinentia, ae, f. (obtineo), das Sich -geltend -machen, Vorherrschen, per obtinentiam, id est κατὰ επικράτειαν, Prisc. 18, 146.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
obtinentia, ae, f. (obtineo), das Sich -geltend -machen, Vorherrschen, per obtinentiam, id est κατὰ επικράτειαν, Prisc. 18, 146.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
STARE — inter ritus Sacrorum fuit antiquitus usurpatos, sicut et Sedere, Circumagere se, manum osculari etc. Adorantes enim Deos Stabant erectô corpore ampliorem augustioremque cultum exhibituri. Martialis l. 12. Epigr. 78. v. 1. Multis dum precibus… … Hofmann J. Lexicon universale