- opprobratio
opprobrātio, ōnis, f. (opprobro), das Vorwerfen, der Vorwurf, oppr. acerba reprehensionis, bitterer Tadel, Gell. 2, 7, 13: inopinatā opprobratione permotus, Gell. 12, 12, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
opprobrātio, ōnis, f. (opprobro), das Vorwerfen, der Vorwurf, oppr. acerba reprehensionis, bitterer Tadel, Gell. 2, 7, 13: inopinatā opprobratione permotus, Gell. 12, 12, 4.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Opprobration — Op|pro|bra|ti|on, die; , en [lat. opprobratio, zu: opprobrare = vorwerfen] (veraltet): Beschimpfung, Tadel … Universal-Lexikon
Opprobration — Op|pro|bra|ti|on* die; , en <aus gleichbed. lat. opprobratio zu opprobrare, vgl. ↑opprobrieren> (veraltet) Beschimpfung, Tadel … Das große Fremdwörterbuch
oultragement — de paroles, Opprobratio, Violatio, Contumelia … Thresor de la langue françoyse