- orthius
orthius, a, um (ορθιος), hoch, erhaben, carmen orthium (νόμος ορθιος Herodot 1, 24), ein Gesang (zur Zither) in sehr hoher Tonart, Gell. 16, 19, 14: pes (Versfuß), Diom. 481, 24. Mart. Cap. 9. § 985 u. § 988.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.