orthius

orthius

orthius, a, um (ορθιος), hoch, erhaben, carmen orthium (νόμος ορθιος Herodot 1, 24), ein Gesang (zur Zither) in sehr hoher Tonart, Gell. 16, 19, 14: pes (Versfuß), Diom. 481, 24. Mart. Cap. 9. § 985 u. § 988.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Poëtik — Poëtik, die Theorie der Dichtkunst, od. der Inbegriff der Regeln der Dichtkunst im Allgemeinen u. der einzelnen Dichtungsarten insbesondere u. die Regeln der äußeren Form eines Gedichts; ein Theil der Ästhetik. Die Form ist um so wichtiger, da in …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Orthia — ORTHIA, æ, Gr. Ὀρθία, ας, ein Beynamen der Diana, welchen sie, nach einigen, von Orthia, einem Ländchen in Arkadien, bekommen, woselbst sie einen besondern Tempel hatte. Hesych. in Ὀρθία, p. 700. Cf. Gyrald. Synt. XII. p. 366. Andere hingegen… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • ORTHIUM Carmen — memoratur A Gellio l. 16. c. 19. ubi de fidieine Arione: Atque ibi mox de more cinctus, amictus, ornatus. stansque in summae puppis foro, carmen, quod Orthium dicitur, voce sublatissimâ cantavit: In quae verba Iac. Oisclius ICtus: Carmen Orthium …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”