- ostentatorie
ostentātōriē, Adv. (ostentatorius), großtuerisch, vivere, Eustath. hexaëm. 5, 6.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ostentātōriē, Adv. (ostentatorius), großtuerisch, vivere, Eustath. hexaëm. 5, 6.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ostentatoriu — OSTENTATÓRIU, IE, ostentatorii, adj. (Rar) Ostentativ. – Din fr. ostentatoire. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98 ostentatóriu adj. m. [ riu pron. riu], f. ostentatórie (sil. ri e); pl … Dicționar Român
ostentatorio — pl.m. ostentatori sing.f. ostentatoria pl.f. ostentatorie … Dizionario dei sinonimi e contrari