- parasitor
parasītor, ārī (parasitus), schmarotzen, schranzen, Plaut. Pers. 56 G. (wo parasitando) u. Stich. 637 (wo parag. Infin. parasitarier).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
parasītor, ārī (parasitus), schmarotzen, schranzen, Plaut. Pers. 56 G. (wo parasitando) u. Stich. 637 (wo parag. Infin. parasitarier).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
părăsitor — părăsitór, părăsitoáre, adj. (înv.) care părăseşte. Trimis de blaurb, 14.11.2008. Sursa: DAR … Dicționar Român