patrisso, āre (πατριάζω = πατρώζω), dem Vater nacharten, den Vater spielen, Plaut. Pseud. 442. Ter. adelph. 564. Apul. Flor. 3. p. 3, 16 Kr. Vgl. Diom. 345, 22: aber Consent. art. 376, 33 K. patrizat.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Z — Graeca itidem litera est, neque adhibetur, nisi in vocibus ex hac lingua promanantibus, eius locô duplici SS. utuntur Latini: ut Patrisso, Sicilrsso. Memorat Appium Claudium Martianus Capella abhorruisse ab huius pronuntiatione, quod morientium… … Hofmann J. Lexicon universale
