- perinfamis
per-īnfāmis, e, sehr übel berüchtigt, Suet. Vit. 2, 4. – m. Genet., maleficae disciplinae, wegen usw., Apul. met. 3, 16. – m. Abl., qui locus latrociniis fuit perinfamis, Ascon. Cic. Mil. § 49.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.