- perinvitus
per-invītus, a, um, sehr ungern, Cic. ep. 3, 9, 1. – Cic. ep. 7, 33, 2 u. Liv. 40, 57, 3 falsche Konjektur.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
per-invītus, a, um, sehr ungern, Cic. ep. 3, 9, 1. – Cic. ep. 7, 33, 2 u. Liv. 40, 57, 3 falsche Konjektur.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.