- perlator
perlātor, ōris, m. (perfero), der Überbringer, v. Briefboten, litterarum, Paul. Nol. in Augustin. epist. 121, 1. Symm. epist. 5, 28: epistulae tuae, Augustin. epist. 262, 5: libri, ibid. 222, 3: perlatore (fascis epistularum) capto, Amm. 21, 16, 11: quia ut cito finirem festinatio perlatoris urgebat, Augustin. epist. 149, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.