- apostaticus
apostaticus, a, um (ἀποστατικός), a) abtrünnig vom Glauben, Tert. adv. Marc. 4, 5 u.a. Eccl.: Plur. subst., Lucif. de non conv. 2. – b) eiternd, Pelag. vet. 28.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
apostaticus, a, um (ἀποστατικός), a) abtrünnig vom Glauben, Tert. adv. Marc. 4, 5 u.a. Eccl.: Plur. subst., Lucif. de non conv. 2. – b) eiternd, Pelag. vet. 28.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Apostatic — Ap o*stat ic, a. [L. apostaticus, Gr. ?.] Apostatical. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ԱՊՍՏԱՄԲԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0278 Chronological Sequence: 8c ա. ἁποστατικός apostaticus Որ ինչ սեպհական է ապստամբաց կամ ապստամբութեան. եւ Ապստամբօղ. *Զապստամբականին բազմութեան իշխանութիւնն քակեաց: Ի վայր անկաւ, եւ յանճաճանչ կործանումն ապստամբականացն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)