- phasianarius
phāsiānārius, a, um (phasiana), von Fasanen, capo, Fasanenkapaun, Anth. Lat. 132 lemm. R. – subst. phāsiānārius, iī, m., der Fasanenwärter, Paul. sent. 3, 6. § 76 (u. daraus dig. 32, 1, 66).
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
phasianarius
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
PHASIANARIUS — qui Phasianos pascit. Paulus ICtus Phasianarii autem et pastores anserum non continentur. Vide Spiegelium apud Ioh. Calvin. Lexix. Iurid. Erat autem Phasianus, sobriis olim Principibus ultimus delitiarum finis, quippe cui per se eximiae raritas… … Hofmann J. Lexicon universale
φασιανάριος — και φασανάριος, ὁ, Α αυτός που εκτρέφει φασιανούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. phasianarius < phasianus < φασιανός. Η γρφ. φασανάριος προήλθε από μια προφορά τού τ. ως φασyα στη γρήγορη εκφορά τού λόγου] … Dictionary of Greek
faisan — Faisan, m. acut. Phasianus et Phasiana. Qui nourrit faisans, Phasianarius … Thresor de la langue françoyse
