- pheos
pheōs, Akk. ōn, m. (φέως) = stoebe, eine stachelige Pflanze, Plin. 21, 91 u. 22, 28.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
pheos
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
PHEOS — herba spinosa, Graece φεὼς; alias ςτοιβὴ etiam dicta, quod foliis eius veteres Graeci uterentur pro stipa, quam vasis fictilibus componendis intericiebant: nisi forte illa ςτοιβὴ, quae vasis fictilibus intericiebatur, ex puleo palustri sumeretur … Hofmann J. Lexicon universale
AMPHORA — I. AMPHORA fluviolus, seu potius rivus Foroiuliensis provinciae in Italia. Cadit in mare Adriaticum, prope Aquileiam. II. AMPHORA mensitra apud Romanos liquidorum erat, Quadrantal Veterib. dicta, capiens urnas duas, sextarios octo et quadraginta … Hofmann J. Lexicon universale
FICTILE — apud Iuv. l. 4. Sat. XI. v. 19. condire gulosum Fictile: absolute de vase fictili. Et quidem Fictilia, ex terra Samia, primum omnium pocula fuêre, neque in pauperiorum tantum aedibus, sed et in opulentiorum conviviis, adeoque etiam Deorum fanis… … Hofmann J. Lexicon universale
GNAPHALIUM — Vide infra Pheos … Hofmann J. Lexicon universale
