plācāmentum, ī, n. (placo), das Besänftigungs-, Versöhnungsmittel, Plin. 21, 42: Plur., placamenta hostilis irae, Tac. hist. 1, 63: deorum od. deûm placamenta, Sühnungen, Plin. 8, 187. Tac. ann. 15, 44: Ggstz., omnia animarum placamenta vel incitamenta, Apul. de deo Socr. 13.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ՍՓՈՓՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0766 Chronological Sequence: Early classical, 10c գ. παραμυθία, ιον solatium, solamen, placamentum. Սփոփելն, իլն. սփոփանք. *Մարդկան խօսի շինութիւն եւ մխիթարութիւն եւ սփոփութիւն: Եթէ մխիթարութիւն իցէ ի քրիստոս, եթէ սփոփութիւն սիրոյ. ՟Ա.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
appaiser — Appaiser, quasi ad pacem adducere. Le bruit et le tumulte est appaisé, Tumultus conticuit, Liu. lib. 22. Sedare seditionem, Idem, Ibid. Appaiser et addoucir aucun, Pacare, Complacare, Lenire, Mitigare, Pacificare, Placare, Propitiare et… … Thresor de la langue françoyse
appaisement — Appaisement, Placatio, Pacificatio. Appaisement de l ire de Dieu par sacrifices ou autrement, Procuratio et expiatio, Placamen, Placamentum … Thresor de la langue françoyse
