appositio

appositio

appositio, ōnis, f. (appono), I) eig.: a) das Hinsetzen, Hinlegen, mercium, Mart. Cap. 6. § 693. – u. Plur., appositiones epularum, Vulg. Sirach 30, 18. – b) das Ansetzen, Auflegen, cucurbitae, hirudinum, Cael. Aur. acut. 3, 5, 59 u. chron. 3, 2, 25: digiti aut lanae, Cael. Aur. chron. 1, 4, 76: cataplasmatum, Cael. Aur. acut. 2, 26, 151. – II) übtr.: a) der Zusatz, illa app., Ascon. ad Cic. or. in Scaur. p. 23, 21 B. (p. 21, 19 K.): app. similium, Quint. 5, 11, 1. – b) das Aufbürden, ficti crimmis, Lampr. Comm. 5, 15: ignaviae, Gell. 7 (6), 1, 4.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • appositio — noun Addition of an element not syntactically required for purpose of description or explanation …   Wiktionary

  • appositio — (лат.) наложение …   Словарь ботанических терминов

  • appositio —    (s.f.) Elemento nuovo, finora escluso, aggiunto all insieme dato. adiectio, apposizione …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • apposition — [ apozisjɔ̃ ] n. f. • 1213; lat. appositio 1 ♦ Action d apposer. Apposition d un sceau, des scellés. 2 ♦ (1606) Gramm. Procédé par lequel deux termes simples (noms, pronoms) ou complexes (propositions) sont juxtaposés sans lien; le terme… …   Encyclopédie Universelle

  • apoziţie — APOZÍŢIE, apoziţii, s.f. 1. (gram.) Atribut care se află pe acelaşi plan cu cuvântul determinat (de obicei în cazul nominativ). 2. (med.) Depunere de celuloză în membrana celulei. – Din fr. apposition, lat. appositio, onis. Trimis de RACAI, 13.09 …   Dicționar Român

  • АППОЗИЦИЯ — (лат.). Грамматическое приложение, ближе определяющее какое нибудь существительное. Напр., Петр Великий. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. аппозиция (лат. appositio приложение, наложение) 1) биол.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Aposición — ► sustantivo femenino GRAMÁTICA Construcción que consiste en la unión de dos nombres de los que uno es aclaración o especificación del otro, sin que exista entre ellos régimen ni concordancia. * * * aposición (del lat. «appositĭo, ōnis») f. Gram …   Enciclopedia Universal

  • Apposition — Beifügung; Beisatz * * * Ap|po|si|ti|on 〈f. 20; Gramm.〉 ein substantivisches Attribut, das im gleichen Kasus steht wie das Substantiv od. Personalpronomen, zu dem es gehört, z. B. Friedrich „der Große“; Sy Beisatz; → Lexikon der Sprachlehre [zu… …   Universal-Lexikon

  • линия аппозиции костной ткани — (linea appositionis textus ossei; лат. appositio прибавление; син. линия склеивания костной ткани) базофильно окрашивающаяся гомогенная масса в гистологическом препарате кости, расположенная по периметру остеона; серия концентрических Л. а. к. т …   Большой медицинский словарь

  • Apposition — Ap po*si tion, n. [L. appositio, fr. apponere: cf. F. apposition. See {Apposite}.] 1. The act of adding; application; accretion. [1913 Webster] It grows . . . by the apposition of new matter. Arbuthnot. [1913 Webster] 2. The putting of things in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Growth by apposition — Apposition Ap po*si tion, n. [L. appositio, fr. apponere: cf. F. apposition. See {Apposite}.] 1. The act of adding; application; accretion. [1913 Webster] It grows . . . by the apposition of new matter. Arbuthnot. [1913 Webster] 2. The putting of …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”