- plausibiliter
plausibiliter, Adv. (plausibilis, s. Diom. 406, 7), mit Beifall, Augustin. c. Cresc. Donat. 4. § 54: Compar. plausibilius, Sidon. epist. 8, 10, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
plausibiliter, Adv. (plausibilis, s. Diom. 406, 7), mit Beifall, Augustin. c. Cresc. Donat. 4. § 54: Compar. plausibilius, Sidon. epist. 8, 10, 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.