- plumatus [1]
1. plūmātus, a, um (pluma), I) mit Federn besetzt, befiedert, corpus, Cic. poët. de nat. deor. 2, 114. – II) übtr., mit Schuppen versehen, geschuppt, loricae, Schuppenpanzer, Iustin. 41, 2, 10.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.