- poetor
poētor, ārī (poëta), Dichter sein, dichten, Enn. sat. 64. – Aktive Nbf. poëtare, Verus bei Fronto ep. ad M. Caes. 2, 5 (8). p. 30, 8 N.: poëtasse, Lucifer Cal. de Athanas. 2, 9. p. 164, 26 Hartel: Genet. Gerund. poëtandi, Auson. edyll. 6. praef. p. 121, 12 Schenkl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.