- praeiectivus
praeiectīvus, a, um (praeicio), zum Vorsetzen bestimmt, vorgesetzt (Ggstz. subiectivus), Ter. Scaur. 17, 1 u. 2 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
praeiectīvus, a, um (praeicio), zum Vorsetzen bestimmt, vorgesetzt (Ggstz. subiectivus), Ter. Scaur. 17, 1 u. 2 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.