praeluceo

praeluceo

prae-lūceo, lūxī, ēre, I) vorleuchten, A) eig.: a) v. Lichte, faces praeluxere, Mart.: praelucet sebalis fax, Amm.: praelucere funalia iussit, Flor.: Duilio concessum est, ut praelucente funali a cena publice rediret, Aur. Vict.: ignis praeluceat facinori, Phaedr. – b) v. Personen, die das Licht tragen, servus praelucens, Suet.: alci, Stat. – B) bildl.: 1) im allg., m. Acc., quod (amicitia) bonam spem praelucet in posterum, daß sie uns für die Zukunft vorleuchtend freudige Hoffnung gewährt, Cic. de amic. 23 M.: lumen tuae praeluceo vitae, Auson. edyll. 4, 95. p. 39 Schenkl. – 2) insbes., einer Sache vorstrahlen, etw. überstrahlen = übertreffen, nullus sinus praelucet Baiis, Hor. ep. 1, 1, 83. – II) hervorleuchten, sehr leuchten, baculum praelucet, Plin. 32, 141.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”