- praeputiatus
praepūtiātus, a, um (praeputium), die Vorhaut habend, unbeschnitten, Tert. adv. Marc. 5, 9 u.a. Eccl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
praeputiatus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
PRAEPUTIATUS — h. e. incircumcisus. Tertullian. advers. Marcionem, Christus proprius et legitimus Dei Antistes, praeputiati Sacerdetii Pontifex. Meminit eorum, qui, cum circumcisi essent, arte Chirurgicâ, praeputiati denuo factisunt, damnatque morem Paulus 1.… … Hofmann J. Lexicon universale
RECUTITI — epitheton apud Scriptores frequens Iudaeorum, a circumcisione, quâ praeputium illis demptum: unde non pauci illorum, ad Christianismum recens conversi, praeputium sibi attrahebant, quod Apostolus prohibet. Essicacem autem ad praeputia circumcisa… … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՆԹԼՓԱՏ — (ի, ից.) NBH 1 0151 Chronological Sequence: Early classical, 5c ա. *Ոչ թլփատեալ. եւ ամենայն այլազգի՝ առ համեմատութեամբ եբրայեցւոց թլպատելոց. ... ἁπερίτημητος, ἁκρόβυστος incircumcisus, praeputiatus *Արուն անթլփատ սատակեսցի: Ամենայն անթլփատ մի՛… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
