prae-vārus, a, um, ganz verkehrt, ganz abweichend, venarum pulsus inconditi et praevari, *Apul. flor. 19. p. 32, 17 Kr.: quid enim tam praevarum? Cic. fr. bei Isid. orig. 10, 223 = Cic. fr. inc. K 34 M.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
PRAEVARICARI — apud Plinium, l. 18. c. 19. Arator nisi incurvus, praevaricatur, est non recta incedere, sed oblique, non recta sulcum agere. Ut rectum enim sulcum dirigat arator, incurvus esse debet. Glossae, praevaricat, διασκελίζει, imo διασκελλίζει, i. e. a… … Hofmann J. Lexicon universale
