procudo

procudo

prō-cūdo, cūdī, cūsum, ere, I) schmieden, schärfen, aes fundere procudereque, gießen u. hämmern, Iustin. 36, 4, 4: dentem vomeris obtusi, schärfen, Verg. georg. 1, 261: in acuta ac tenuia mucronum fastigia, Lucr. 5, 1263: prägn., schmieden = schmiedend bereiten, enses, Hor. carm. 4, 15, 19. – übtr., hervorbringen, ignem ignes procudunt, Lucr.: pr. prolem propagando, Lucr. – II) bildl.: a) übh.: ora mercenaria ad expugnandam veritatem, die feile Zunge zur Bekämpfung der Wahrheit spitzen, Amm. 30, 4, 13: linguam, der Z. Bildung u. Form geben, Cic. de or. 3, 121: u. so ingenium, Amm. 16, 5, 6. – b) bereiten, dolos, Plaut.: voluptatem, Lucr. – c) ausdehnen = hinbringen, legendo et scribendo vitam, Varro sat. Men. 551.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”