- profatus
profātus, Abl. ū, m. (profor), das Aussprechen, vocis, Sen. u.a.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
profatus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
CARERE Lanam — proprie vocabant Veteres ξαῖνειν. Unde non carminare modo, sed et carinare, i. e. carpere, et per tralationem, mordere, et dictis dicteriisque incessere. Glossae, carinare, χαριεντίζεςθαι: quod mepte Grammaticorum ratio a navis carina deducunt.… … Hofmann J. Lexicon universale
CARINARE — apud Ennium Servio laudaturm, Et contra carinans, verba atque obscena profatus, quid sit, vide supra Carere … Hofmann J. Lexicon universale
CATOMO LEVARI (in) seu CATOMO SUSPENDI — in CATOMO LEVARI, seu CATOMO SUSPENDI in Actis S. Babylae Martyris, c. 2. num. 6. Rex iussit tres infantes levari in catomo, et primo dari duodecim plagas, secundo autem novem, etc. et apud Adonem ac Bedam 18. Nov. Catomô suspendi eum ac… … Hofmann J. Lexicon universale
PRAECISI Phanatici — quorum mentio apud Ael. Lamprid. in Heliogabalo. c. 7. Iactavit autem caput inter praecisos phanaticos: Galli sunt Cybeles Sacerdotes, ἐκτομίαι, quos se ipsos castrâsse et praecidisse genitalia, notum. Iidem phanatici dicuntur Ulpiano, l. prim.… … Hofmann J. Lexicon universale
VERBERA — multiplicis generis, ususque. In Scholis verbere monita iuventus, sapere discit: de cuiusmodi Verberibus Scholasticis Ausonius; Gratiani Imp. Praeceptor, Ep. 4. Ausonius; cuius ferulam nunc sceptra verentur. Item Protrept. ad Nepotem, Eidyll. 4.… … Hofmann J. Lexicon universale
