promptus [1]

promptus [1]

1. prōmptus, a, um, PAdi. (v. promo), ›hervorgenommen‹, dah. I) vor Augen gelegt, sichtbar, offenbar, amicitiam in fronte promptam gero, Enn.: aliud clausum in pectore, aliud promptum in lingua habere, Sall.: tametsi hoc minime latet, quod ita promptum et propositum est, ut etc., Cic.: eminentia et prompta, prompta et aperta, Cic. – II) übtr., gleich zur Hand, verfügbar, zu Gebote stehend, bereit, fertig, A) v. Lebl.: 1) im allg.: quod enim omnibus patet (sich darbietet) et aeque promptum est (zugänglich ist) et mihi et adversario meo, Cic.: fidem suam populo Rom. promptam expositamque praebuit, stellte zur Verfügung, Cic.: quae tibi a multis prompta esse scio, Cic.: prompta et parata in agendo et in respondendo celeritas, Cic.: audacia, Sall.: os, gutes Mundwerk, Quint.: ius, schnelles, Liv.: prompta et profluens eloquentia, Tac.: m. ad u. Akk., quae etsi non decora, non tamen ad perniciem publicam prompta sunt, nicht anwendbar sind Spart. Hel. (Ver.) 5, 8: neque quicquam ad spem bonorum promptius, flößt stärkere Hoffnung auf bessere Zeiten ein, Treb. Poll. Gallien. 5, 1: m. in u. Akk., herbae aliaque prompta in auxilium vulnerum morborumque, und andere Hilfsmittel gegen usw., Cels. 1. prooem. in. – 2) insbes., leicht, bequem, moenia haudquaquam prompta oppugnanti, leicht zu erobern (zu nehmen), Liv. – defensio, Cic.: promptissima mortis via, Tac.: aditus, Tac.: occupatio, Tac.: promptum est (es ist leicht) m. folg. 2. Supin., quod promptum rescriptu, Tac. ann. 2, 41: aestimare debent, an promptum effectu, aut certe non arduum sit, Tac. hist. 2, 76: m. folg. Infin., sed nec mihi dicere promptum, nec facere est isti, Ov. met. 13, 10: domuum et insularum et templorum, quae amissa sunt, numerum inire haud promptum fuerit, Tac. ann. 15, 41 in.: nomina illa, quae fingere utique Graecis promptissimum est (ganz besonders leicht fällt), Quint. 9, 1, 22. – B) v. Pers.u. deren Geist usw., gleich zur Hand, fertig, bereit, entschlossen, u. mit Rücksicht auf die Neigung, geneigt, bereitwillig, gefällig, leicht zu Willen, willfährig, absol., equitum manus, schlagfertige, Tac.: laudare promptos, castigare segnes, Tac.: tres fratres prompti, non indiserti, Cic.: promptissimus homo et experiens, Cic. – m. ad od. in u. Akk., ad vim pr., Cic.: ad cibum pr. (Ggstz. vini parcus), Treb. Poll.: promptiores ad pericula, Cic.: prompta ad omnem audaciam mens, Cels.: animus promptus ad iocandum, Cic.: pr. animus et alacer ad defendendam rem publicam, Cic.: quo paratior ad usum forensem promptiorque esse possem, Cic.: ad faciendum quam ad dicendum promptiores, Iustin.: promptissimum genus ad lacessendum certamen, Liv.: pr. in pavorem, Tac.: promptior in spem, Tac.: in latrocinia promptissimi, Flor.: in omne facinus promptissimus erat, Iustin. – m. in u. Abl., neque minus in rebus gerendis promptus quam excogitandis, Nep. Them. 1, 4. – m. adversum u. Akk., pr. adversum insontes, Tac. ann. 6, 48. – m. Abl., ingenio, linguā, Liv.: sermone, Tac.: manu, tapfer, Liv. – m. Genet., parcendi victis filio animus et promptior et honestior, Iustin.: Plato veritatis homo amicissimus eiusque omnibus adhibendae promptissimus, Gell.: destinandi sagittas mire promptus, ein außerordentlich tüchtiger Bogenschütze, Aur. Vict. – m. Genet. loci, animi, Tac.: belli (im Kr.) promptissimus, Sall. – m. Dat., animus promptus libertati aut ad mortem, Tac.: legendi studio promptus, Aur. Vict.: Agrippina promptior Neroni, Tac.: nullam umquam gentem magis exorabilem promptioremque veniae dandae fuisse, Liv. 25, 16, 12 (vgl. die Auslegg. zu Tac. ann. 4, 60). – m. Infin., promptus metuenda pati, Lucan. 7, 106: scis ipse, quam promptae superos incessere Thebae, Stat. Theb. 7, 209: ferre magis promptus quam referre iniurias, Ambros. de off. 2, 7, 32.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Promptus — Der Promptus ist eine der ersten alphabetisch gegliederten Enzyklopädien. Er wurde zwischen etwa 1420 und 1430 von Dietrich Engelhus in lateinischer Sprache verfasst. Neben der eigentlichen Enzyklopädie (einem Sprachwörterbuch und Sachlexikon)… …   Deutsch Wikipedia

  • prompt — prompt, prompte [ prɔ̃(pt), prɔ̃(p)t ] adj. • 1540; « prêt, disposé à » 1205; lat. promptus I ♦ Qui agit ou se produit tôt. 1 ♦ Qui agit, fait (qqch.) sans tarder. PROMPT À [ prɔ̃a ]. « Il était violent, généreux, prompt à l injure, prompt aux… …   Encyclopédie Universelle

  • promptitude — [ prɔ̃(p)tityd ] n. f. • 1490 promptitude d entendement « vivacité d esprit »; bas lat. promptitudo, de promptus ♦ Littér. 1 ♦ (déb. XVIe) Manière d agir, réaction d une personne qui n attend pas. ⇒ célérité, rapidité. Agir, obéir avec… …   Encyclopédie Universelle

  • prompte — ● prompt, prompte adjectif (latin promptus, prêt) Littéraire Qui agit vite, qui se trouve vite dans tel état : Vous avez été trop prompt à répondre. Qui est rapide dans ses actes : Un employé prompt et zélé. Qui ne se fait pas attendre, qui… …   Encyclopédie Universelle

  • prompt — PROMPT, Ă, prompţi, te, adj. (Despre oameni) Care acţionează repede şi la timp. ♦ (Despre fapte, acţiuni etc.) Care se produce repede, fără întârziere. – Din fr. prompt, lat. promptus. Trimis de oprocopiuc, 09.05.2006. Sursa: DEX 98  Prompt ≠… …   Dicționar Român

  • pronto — (Del lat. promptus.) ► adjetivo 1 Que es rápido o veloz: ■ le deseo una pronta mejoría de sus dolencias. SINÓNIMO ligero 2 Que está dispuesto para la ejecución de una cosa: ■ siempre se muestra pronto para prestar ayuda. SINÓNIMO presto ►… …   Enciclopedia Universal

  • prompt — schnell; zügig; rapide; zeitsparend; flott; im Nu (umgangssprachlich); im Sauseschritt (umgangssprachlich); fix (umgangssprachlich); rasant; …   Universal-Lexikon

  • Prompt — Eingabeaufforderung; Kommandozeile; Konsole * * * prompt [prɔmpt] <Adj.>: 1. unmittelbar (als Reaktion auf etwas) erfolgend: er hat auf meinen Brief prompt geantwortet; prompte Bedienung, Lieferung ist bei dieser Firma zu erwarten. Syn.:… …   Universal-Lexikon

  • Impromptu — Im*promp tu, adv. or a. [F. impromptu, fr. L. in promptu in readiness, at hand; in in + promptus visibility, readiness, from promptus visible, ready. See {Prompt}.] Offhand; without previous study; extemporaneous; extempore; as, an impromptu… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • prompt — I. transitive verb Etymology: Middle English, from Medieval Latin promptare, from Latin promptus prompt Date: 14th century 1. to move to action ; incite 2. to assist (one acting or reciting) by suggesting or saying the next words of something… …   New Collegiate Dictionary

  • Engelhus — Dietrich Engelhus (auch: Theoderich Engelhusen, Theodorus, Theodoricus Engelhusius, Engelhuys) (* um 1362 in Einbeck; † 5. Mai 1434 in Wittenburg bei Elze) war ein Lehrer und Verfasser lateinischer Werke. Nach dem Studium in Prag, Erfurt und… …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”