- promutuus
prō-mūtuus, a, um = mutuus, vorgestreckt, vorschußweise dargeliehen, publicanis insequentis anni vectigal promutuum imperabatur, die Abgaben auf das folgende Jahr vorschußweise zu entrichten, Caes. b. c. 3, 32, 6. – subst., prōmūtuum, ī, n., das Darlehn im voraus, der Vorschuß, alci dare, Scaev. dig. 40. 7, 40. § 5.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.