- prosarius
prōsārius, a, um (prosa, s. 2. prōsus, a, um), prosaisch, Sidon. epist. 3, 14, 1 u. 9, 13, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
prōsārius, a, um (prosa, s. 2. prōsus, a, um), prosaisch, Sidon. epist. 3, 14, 1 u. 9, 13, 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
PROSA — I. PROSA Dea, cui ara deprecandi gratiâ periculi ab aegro partu constituta est. Gellius, l. 1. c. 16. Huic altera adversaria erat Postversa nominata, a perverso partu. Alii legunt Prorsa; sed eodem res redit; Namque et prorsus dicitur et prosus:… … Hofmann J. Lexicon universale