prosectus

prosectus

prōsectus, Abl. ū, m. (proseco), das Zerschneiden, Zerhauen, der Hieb, gladiorum pr., Apul. met. 8, 28: dentium pr., der Biß, ibid. 8, 5.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • prosecteur — [ prɔsɛktɶr ] n. m. • 1796; du lat. prosectus, p. p. de prosecare « découper » ♦ Anciennt Médecin spécialisé dans les travaux pratiques d anatomie, particulièrement dans les dissections. ● prosecteur nom masculin (latin prosectum, de prosecare,… …   Encyclopédie Universelle

  • CAMBYSES — I. CAMBYSES Persa, mediocri stirpe, ad Astyage, altero, penultimo Medorum Rege, in generum ascitus, elocatâ ipsi Mandane filiâ, quo sic a nepote periculum sibi in somno praedictum evitaret. Hinc Cyrus natus. Iustin. l. 1. c. 4. Herodot Musâ. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CECINNA — I. CECINNA Dux Vitellianus, cum exercitu e Gallia prosectus, ad Bebriacum, cum Othonianis congrelsus felieiter dimicavit; Missus dein cum exercitu 30000. contra Primum Moesiae Praesidem, Vespasiani partes amplexum, Ioseph. de Bell. Iud. l. 4. c.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUCIVS Annius Antoninus Verus — alias etiam dictus Lucius Aelius Commodus Verus, cum fratre et socero M. Antonino philosopho, eiusdem fratris beniguitate imperavit, tumqueve primum Romana Resp. duobus aequo iure imperium admistrantibus paruit, A. U. C. 913. Hic contra Parthos a …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORIGENES — auctor Ecclesiasticus, Alexandrinus, fil. Leonidae martyris, sub Severo: discipulus Clementis Alexandr. vide infra, cui successit. Mortuô patre, in summa rerum inopia, bonis videlicet fisco addictis, feminae cuiusdam opulentae munificentiâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • WOLDEMARUS — I. WOLDEMARUS fil. Christiani IV. Daniae Regis, e pellice Christina Munckia, in Moscoviam ducendae M. Ducis filiae prosectus, multos sumptus fecit; exin Suecis in Polonia militaus obiit. II. WOLDEMARUS filius Alberti IV. Principis Ascaniae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • prosector — /proʊˈsɛktə/ (say proh sektuh) noun someone who dissects cadavers for the illustration of anatomical lectures or the like. {Late Latin: anatomist, from Latin prōsectus, past participle, cut off} …  

  • prosector — [prō sek′tər] n. [LL(Ec), anatomist < L prosectus, pp. of prosecare, to cut up < pro , before + secare, to cut: see SAW1] a person skilled in dissection who prepares subjects for anatomical demonstration …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”