- prosparalepsis
prosparalēpsis, is, Akk. in, f. (προςπαράληψις), die Vermehrung eines Wortes am Ende (zB. admittier st. admitti), Diom. 441, 11. Donat. art. gramm. (IV) p. 396, 7 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
prosparalēpsis, is, Akk. in, f. (προςπαράληψις), die Vermehrung eines Wortes am Ende (zB. admittier st. admitti), Diom. 441, 11. Donat. art. gramm. (IV) p. 396, 7 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.