pugilor (pugillor), ārī (pugil), mit der Faust kämpfen, Apul. de deo Socr. 21 (wo auch passiv unpers. brachia, quibus pugilatur). Treb. Poll. Gallien. 8, 3. Augustin. in psalm. 57, 7: übtr., (mit den Füßen) ausschlagen, v. einem Pferde, Apul. met. 7, 16.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ՄՐՑԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0310 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c ձ. πυτεύω pugilor, pugilatu certo, dimico ἁγωνίζομαι, ἁθλέω certo. ʼի բառէս Մուրց. Մուրցացի կռուիլ. բռնամարտիկ կռփամարտիկ լինել. գօտէմարտիլ. եւ Քաջապէս… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈԳՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0503 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. κερατίζω, συγκερατίζω, κυρίττω, σσω cornum vel cornibus peto, ferio, confligo μάχομαι, καταγωνίζω pugno, certo, conflicto πυκτεύω pugilor, dimico. (ի բառէս Եղջիւր, որ է յայլ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
pugilar — v. intr. 1. Lutar a soco, a murro. 2. Dar socos, murros. • s. m. 3. Tábua encerada em que antigamente se escrevia. ‣ Etimologia: latim pugilor, ari … Dicionário da Língua Portuguesa
