- remorator
remorātor, ōris, m. (remoror), der Säumer, Mart. Cap. 1. § 70.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
remorātor, ōris, m. (remoror), der Säumer, Mart. Cap. 1. § 70.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
TEMPUS — in Saturno cultum Gentilibus; qui unâ manu, scilicet dexterâ, falcem tenere, et in ea serpentis portare effigiem, qui caudam propriam dentibus commordebat, fingebatur, uti ait Albinus, peioris aevi Scriptor, sed meliorum exscriptor, addens,… … Hofmann J. Lexicon universale