- restitutorius
restitūtōrius, a, um (restitutor), die Wiedereinsetzung betreffend, actio, iudicium, ICt. subst., restitūtōrium, iī, n. (sc. iudicium), die Wiedereinsetzungsklage, Ulp. dig. 27, 6, 7. § 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
restitūtōrius, a, um (restitutor), die Wiedereinsetzung betreffend, actio, iudicium, ICt. subst., restitūtōrium, iī, n. (sc. iudicium), die Wiedereinsetzungsklage, Ulp. dig. 27, 6, 7. § 3.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
restitutoriu — RESTITUTÓRIU, IE, restitutorii,adj. (jur.) Prin care se cere o restituire. – Din lat. restitutorius. Trimis de LauraGellner, 13.10.2004. Sursa: DEX 98 restitutóriu (jur.) adj. m. (sil. mf. sti ) [ riu pron. riu] … Dicționar Român
restitutoire — ⇒RESTITUTOIRE, adj. DR. Qui est relatif à une restitution, qui ordonne une restitution. Arrêt, décision, jugement restitutoire. (Dict. XIXe et XXe s.). Prononc.:[ ]. Étymol. et Hist. Déb. XVIe s. (Coutumier général, I, 920 ds LITTRÉ Suppl. 1877); … Encyclopédie Universelle
restitutorio — ► adjetivo 1 Que restituye. 2 DERECHO Que incluye o dispone la restitución. * * * restitutorio, a (del lat. «restitutorĭus») adj. Que restituye. ⊚ Que se da o se recibe por restitución. * * * restitutorio, ria. (Del lat. restitutorĭus). adj. Que… … Enciclopedia Universal
restitutorio — restitutorio, ria (Del lat. restitutorĭus). 1. adj. Que restituye, o se da o se recibe por vía de restitución. 2. Der. Que incluye o dispone la restitución … Diccionario de la lengua española
restitutory — |restə|tüd.ərē, stə.|tyü ; rə̇ˈstichəˌtōrē adjective Etymology: Late Latin restitutorius, from Latin restitutus + orius ory : of, relating to, or aiming at restitution … Useful english dictionary