- rhecoma
rhēcoma, ae, f., die Wurzel einer Pflanze, viell. Rhapontik, Rhabarber, Plin. 27, 128.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
rhēcoma, ae, f., die Wurzel einer Pflanze, viell. Rhapontik, Rhabarber, Plin. 27, 128.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.