- ructuatio
ructuātio, ōnis, f. (ructuo) = ructatio, Augustin. serm. 150, 9: Plur., Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 63. 64. 67.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ructuātio, ōnis, f. (ructuo) = ructatio, Augustin. serm. 150, 9: Plur., Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 63. 64. 67.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.