- rumigo
rūmigo, āre (ruma u. ago), wiederkäuen, wiederkäuend fressen, Apul. met. 4, 22: bos si non rumigat, Gargil. Mart. cur. boum § 15.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
rūmigo, āre (ruma u. ago), wiederkäuen, wiederkäuend fressen, Apul. met. 4, 22: bos si non rumigat, Gargil. Mart. cur. boum § 15.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
rumigare — ru·mi·gà·re v.tr. (io rùmigo) BU ruminare {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1300. ETIMO: dal lat. rūmĭgāre … Dizionario italiano