- scolopendrion
scolopendrion, iī, n. (σκολοπένδριον), s. scolibrochon.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
scolopendrion, iī, n. (σκολοπένδριον), s. scolibrochon.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
scolopendre — 1. scolopendre [ skɔlɔpɑ̃dr ] n. f. • XVe; scolopendrie 1314; lat. scolopendrium, gr. skolopendrion ♦ Fougère à feuilles coriaces, qui croît sur les rochers, les vieux murs. « Des touffes de scolopendre suspendues comme de longs rubans d un vert… … Encyclopédie Universelle
COCHLEA — I. COCHLEA Graece κόχλος, ex Hebr. thachla, unde Graeci κάχλη et κάλχη, pro purpura, hincque κόχλος et κογχύλιον, sepeciatim de purpuraria concha, sormaverunt. Perictyone Pythagorica, l. de Concinnitate mul. Διφᾶςθαι εἵματα ἐοικότα λίην καὶ… … Hofmann J. Lexicon universale
SAXIFRAGA — nomen variarum herbarum, quae vel e saxis erumpunt vel calculi frangendi vim habent: ut sunt Adianton, Scolopendrion, Trichomantes, aliae, de quibus vide Salmas. ad Solin. p. 1273. 1297. etc … Hofmann J. Lexicon universale
scolopendria — /skolo pɛndrja/ s.f. [dal lat. tardo scolopendrion, gr. skolopéndrion, nome di una pianta]. (bot.) [pianta pterofita appartenente alla famiglia delle polipodiacee] ▶◀ Ⓖ erba mula, Ⓖ lingua cervina, scolopendrio … Enciclopedia Italiana