- semiperfectus
sēmiperfectus, a, um (semi u. perficio), I) halbvollendet, Suet. Cal. 21. Ambros. de spir. scto 3, 14. § 18. – II) bildl., halbvollkommen, Apul. Plat. 2, 9.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
sēmiperfectus, a, um (semi u. perficio), I) halbvollendet, Suet. Cal. 21. Ambros. de spir. scto 3, 14. § 18. – II) bildl., halbvollkommen, Apul. Plat. 2, 9.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.