sermocinor

sermocinor

sermōcinor, ātus sum, ārī (sermo), schwatzen, sich unterreden, plaudern, I) im allg.: consuetudo scribendi aut sermocinandi, Cic.: ut de caritate sit occasio sermocinandi, Augustin.: serm. cum spectatoribus, Cato fr.: serm. cum isto diligenter, Cic.: comoedus sermocinatur, tragoedus vociferatur, Apul.: psittaci sermocinantes, Plin. – II) insbes., ein gelehrtes Gespräch führen, disputieren, Suet. Tib. 56. Gell. 5, 21, 1. – / Akt. Nbf. sermōcino, wov. Infin. Perf. sermocinasse, Isid. orig. 1, 39, 2.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”