- Sirmium
Sirmium, iī, n., eine alte Stadt der keltischen Taurisker in Unterpannonien am linken Ufer des Savus, Geburtsort des Kaisers Probus, jetzt Ruinen beim Städtchen Mitrowitz, Plin. 3, 148. Itin. Anton. 124, 2 u. 131, 4. Eutr. 9, 17. Amm. 17, 13, 34 u.a. Cod. Theod. 16, 5, 5. Corp. inscr. Lat. 10, 3375. – Dav. Sirmiēnsis, e, sirmiensisch, zu oder aus Sirmium, ecclesia, Ambros. de spir. scto 3, 10. § 59: civitas, Ambros. gest. concil. Aquilei. § 16: Pannonia, Cassiod. var. 3, 23, 2: episcopus, Sulp. Sev. chron. 2, 36, 3: Plur. subst., Sirmiēnsēs, ium, m., die Einw. von Sirmium, die Sirmienser, Plin. 3, 148.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.