- siticen
siticen, inis, m. (situs [das Hinschwinden] u. cane), der Leichenbläser, Trauermusikant, Cato oratt. fr. 69. Not. Tir. 107, 32.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
siticen, inis, m. (situs [das Hinschwinden] u. cane), der Leichenbläser, Trauermusikant, Cato oratt. fr. 69. Not. Tir. 107, 32.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.