- solicanus
sōlicanus, a, um (solus u. cano), allein singend (Ggstz. concinens). Mart. Cap. 2. § 127.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
sōlicanus, a, um (solus u. cano), allein singend (Ggstz. concinens). Mart. Cap. 2. § 127.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.