stimulo

stimulo

stimulo, āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem Stachel stechen, stacheln, turbatos currus (= equos), antreiben, lenken, Lucan.: equos vehementer calcaribus, Val. Max.: quadriiugos atro flagello, Sil. – II) übtr.: 1) martern, quälen, beunruhigen, larvae stimulant virum, Plaut.: te conscientiae stimulant maleficiorum, Cic. (u. so nec te conscientia stimulat, Apul.: stimulante conscientiā, Curt.): qui (scrupulus) dies noctesque stimulat ac pungit, Cic.: me nunc et congressus huius stimulat, Cic.: consulem cura de minore filio stimulabat, Liv. – 2) anspornen, anstacheln, anreizen, anregen, zusetzen, a) m. Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere), Plin. ep.: animos (v. einer Begierde), Liv.: animum (v. Ruhmbegierde), Liv.: paelicis iram, Ov.: quod ne fames quidem, quae mutas accenderet bestias, curam eorum stimulare posset, Liv. – sucus stimulat sitim, Plin.: venerem stimulari hoc cibo certum est, Plin. – b) m. ad od. in u. Akk.: istorum caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari atque excitari, Cic.: cupido imperii duos cognatos populos ad arma stimulat, Liv.: iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium eos stimulabat, Liv.: et Flamininus relatione rerum gestarum recentissime suos stimulabat in proelium, Iustin.: extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur (wurden getrieben), Tac. – c) mit ut u. Konj.: vetus nostra simultas stimulabat me, ut caverem, Cic. ep. 3, 12, 4. – d) mit ne u. Konj.: eodem metu stimulante, ne regis exspectationem moraretur, Curt. 7, 7 (31), 26: u. so Tac. dial. 37. – e) poet. m. folg. Infin., Verg. Aen. 4, 576. Colum. 2, 2, 26. Lucan. 6, 423. Sil. 12, 504. Augustin. conf. 6, 8 extr.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • stimulo — (лат.) побуждать, подгонять …   Словарь ботанических терминов

  • stimulo — stì·mu·lo s.m. OB var. → stimolo …   Dizionario italiano

  • SAMGAR — fil. Anath, Iudex in Israel, Iudic. c. 3. v. 31. Percussit ex Philistaeis 600. stimulô boum, A. M. 2720. Quod an solus fecerit, aut tumultuariâ rusticorum turmâ comite, Scriprura Sacra non desinit. Utut sit, hoc notabile, quod non aliô telô, quam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Гормо́н — ( ы) (hormonum, a; греч. hormaō приводить в движение, побуждать) группа биологически активных веществ, выделяемых железами внутренней секреции; гормонами называют также некоторые вещества, секретируемые нежелезистыми тканями. Гормон… …   Медицинская энциклопедия

  • IFK Paris — Généralités Date de fondation 1989 Couleurs Jaune, Bleu, Blanc Siège Paris …   Wikipédia en Français

  • BUBULCI — iam Siracidis aetate contemptim habiti, vide Ecclesiastic. c. 38. v. 26. unde nihil mirum, quod in Theocriti Bucolisco Eunica puella bubulcum hôc sermone repellat, ἔῤῥ᾿ ἀπ᾿ ἐμεῖο. Βωκόλος ὢν ἐθέλεις με κύσαι, τάλαν: οὐ μεμάθηκα Α᾿γροίκως φιλέειν …   Hofmann J. Lexicon universale

  • STIMULUS — apud Terentium Phormione, Act. 1. sc. 2. v. 28. Nam quae inscitia est Adversum stimulos calces, supple iactare? κέντρον est Aeschylo, Agamemn. v. 1620. Πρὸς κέντρα μὴ λάκτιζε et Scriptori sacro Actorum c. 9. versu 5. et c. 26. v. 14. ubi eadem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • stimolo — / stimolo/ (ant. stimulo)s.m. [dal lat. stimŭlus pungolo, incitamento, stimolo ]. 1. (lett., non com.) [bastone terminante in una punta di ferro per incitare i buoi e altri animali da lavoro: Gli andò facendo la persona rossa Con un stimulo… …   Enciclopedia Italiana

  • гормон меланоцитостимулирующий — (h. melanocytostimulans; меланоцит + лат. stimulo возбуждать, побуждать; син.: Г. меланоформный, Г. хроматотрофный, интермедии, мелатонин) Г. передней доли гипофиза, стимулирующий функцию меланоцитов и тем самым регулирующий пигментацию …   Большой медицинский словарь

  • гормон тиреостимулирующий — (анат. glandula thyreoidea щитовидная железа + лат. stimulo возбуждать, побуждать) см. Гормон тиреотропный …   Большой медицинский словарь

  • гормон фолликулостимулирующий — (h. folliculostimulans; фолликулы + лат. stimulo возбуждать, побуждать; син. пролан А) Г. передней доли гипофиза, стимулирующий развитие семенных канальцев и сперматогенез у мужчин и развитие фолликулов до момента овуляции у женщин …   Большой медицинский словарь

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”