- stultiloquentia
stultiloquentia, ae, f. (stulte u. loquor), das einfältige Gerede, Gewäsch, Plaut. trin. 222.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
stultiloquentia, ae, f. (stulte u. loquor), das einfältige Gerede, Gewäsch, Plaut. trin. 222.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
Stultiloquence — Stul*til o*quence, n. [L. stultiloquentia; stultus foolish + loquentia a talking, fr. loquens, p. pr. of loqui to talk.] Silly talk; babbling. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
causerie — Causerie, f. penac. Est immodicité de language, Loquacitas, Linguacitas, s il se pouvoit dire, Stultiloquentia, Vaniloquentia … Thresor de la langue françoyse
stul|til|o|quence — «stuhl TIHL uh kwuhns», noun. foolish or silly talk; senseless babble. ╂[< Latin stultiloquentia < stultiloquus speaking foolishly, ultimately < stultus foolish + loquī speak] … Useful english dictionary