- substantialitas
substantiālitās, ātis, f. (substantialis), die Wesentlichkeit, Hieron. in Didym. de spir. scto c. 15. Cassiod. hist. eccl. 7, 14.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
substantiālitās, ātis, f. (substantialis), die Wesentlichkeit, Hieron. in Didym. de spir. scto c. 15. Cassiod. hist. eccl. 7, 14.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
substanţialitate — SUBSTANŢIALITÁTE s.f. Calitatea a ceea ce este substanţial. [pr. : ţi a ]. – Din fr. substantialité, lat. substantialitas, atis. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 75 SUBSTANŢIALITÁTE s. v. esenţialitate. Trimis de siveco,… … Dicționar Român
substantialité — [ sypstɑ̃sjalite ] n. f. • 1706; substancialité « nécessaire à la subsistance » 1532; du lat. substantialis ♦ Philos. Caractère de ce qui est une substance. ● substantialité nom féminin Qualité de ce qui est substantiel et existe par soi.… … Encyclopédie Universelle
sostanzialità — /sostantsjali ta/ (ant. sustanzialità) s.f. [dal lat. tardo, eccles., substantialĭtas atis, der. di substantialis sostanziale ]. 1. (filos.) [il costituire una sostanza] ▶◀ concretezza, materialità. ◀▶ astrattezza. 2. (estens.) [l essere… … Enciclopedia Italiana