- superciliosus
superciliōsus, a, um (supercilium), I) sehr ernst, finster, streng, v. Pers., Sen. ep. 123, 11: Compar. b. Mart. Cap. 8. § 809. – II) Stolz-, Anmaßung verratend, res, Arnob. 1, 12. – Vgl. Gloss. ›superciliosus, risidus, superbus‹.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.